بررسی میزان منیزیم سرم در کودکان مبتلا به دیابت نوع اول در شیراز

مقدمه و هدف: دیابت شیرین از بیماریهای شایع غدد درون ریز در دوران کودکی و یک اختلال مزمن متابولیکی است که ناشی از کمبود مطلق یا نسبی انسولین می باشد. دیابت منجر به تغییر غلظت برخی از یونهای بدن می گردد که در این زمینه کاهش غلظت یون منیزیم نیز گزارش گردیده است. هدف از این مطالعه تعیین میزان منیزیم سرم در کودکان مبتلا به دیابت نوع اول در شیراز است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی ـ تحلیلی و روش نمونه گیری به صورت نمونه در دسترس مبتنی بــــر هدف می باشد. در این مطالعه نمونه خون 27 کودک دیابتی ( گروه مورد) مراجعه کننده بــه درمانگاه شهید مطهری شیراز در سه ماهه اول سال 1380 با نمونه خون 27 کودک سالم (گروه شاهد) از نظر میزان منیزیم ســـرم مورد مقایسه قرار گـــــرفت. پس از آمــاده کردن کودکان 2 میلی لیتر خـون از آنها گرفته و لوله های حاوی خون را بعد از گذشت دو ساعت سانتریفیوژ کرده و سرم خون جدا گردید. سرم جدا شده را فریز کـــرده و پس از اتمـــام مراحل خونگیری، اندازه گیری منیزیم سرم به کمک روش اسپکتروفتومتری در آزمایشگـــــاه انجام گرفت و پس از آن میزان منیزیم در دو گروه مقایسه گردید. داده های جمع آوری شده با نرم افزارspss و آزمون تی آنالیز گردید. یافته ها: نتایج به دست آمده منیزیم کمتری را در سرم کودکان دیابتی نسبت به کودکان سالم نشان داد، اما این کاهش معنی دار نبود. علاوه بر این مدت زمان ابتلا به دیابت تأثیر معنی داری بر روی سطح منیزیم سرم نداشت. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده حاصل از این پژوهش کاهش منیزیم در کودکان دیابتی را نشان می دهد، اگر چه این کاهش معنی دار نمی باشد. با این حال بررسی دقیق ارتباط بین میزان منیزیم بدن و دیابت نیاز به مطالعات تکمیلی و اندازه گیری منیزیم داخل سلولی به وسیله تست های دقیق دارد که مهمترین این سلولها، سلولهای خونی می باشند . واژه های کلیدی: